फ़ूल ठेवुनी गेले
मंगेश पाडगावकर यांची एक भावतरल कविता.
---
फ़ूल ठेवुनी गेले
जे तुझ्याचसाठी होते केवळ फ़ुलले
वाटेत तुझ्या मी फ़ूल ठेवुनी गेले
रथ ऎश्वर्याचा या वाटेने गेला
जयघोष तुझा मग सर्व जगाने केला
मी दूर एकटी, माझे डोळे ओले
वाटेत तुझ्या मी फ़ूल ठेवुनी गेले
त्या फ़ूलासारखी अबोल माझी प्रीत
ती अबोल पूजा माझ्या ह्र्दयात
नच ओठांवरती नाव तुझे कधि आले
वाटेत तुझ्या मी फ़ूल ठेवुनी गेले
तुज कसे कळावे देवा? नाही कळले:
मी दूर अलक्षित तुजसाठी तळमळले
त्या फ़ूलात माझे ह्र्दय ठेवुनी गेले
वाटेत तुझ्या मी फ़ूल ठेवुनी गेले
No comments:
Post a Comment